Na mijn ‘intro’ te hebben gelezen zul je zeker gedacht hebben wat in Allah’s naam is dit voor schizofrene gek of wat is dit voor ‘zelf ingenomen wereldvreemde lul’, in ieder geval iets in die trant. Dus dacht ik “Laat ik mezelf gaan interviewen, om zo een beter beeld van mezelf te kunnen schetsen. Ook zou dit mogelijk een versnelling betekenen van de inburgeringprocedure van de gasten van mijn ‘blog’(wat ik op een of andere manier een vunzig en onprettig woord vind)/mijn paradijs.” Na een tijdje te hebben geprakkiseerd over deze toch wel ‘briljante’ ingeving heb ik besloten het er op te wagen. Zie hier onder mijn interview met mezelf!!
Ik: “Wie of wat ben jij Bas?”
Bas: “ Nou, ik zal eerst eens beginnen met te vertellen wie ik ben, mijn naam is Bas Felix, student journalistiek in Tilburg en woonachtend in het ‘ó zó pittoreske’ Tricht(een ‘klein kut gat, waar geen reet te beleven is, in de buurt van Culemborg’). Ik ben vrij normaal, sommigen zullen me vast raar vinden maar ik ben gewoon Bas. Verder praat ik graag over mezelf in de 3e persoon.”
Ik: “ Hoe zie jij jezelf?”
Bas: “Ik zie mezelf als een uniek persoon(eigenlijk van zelf sprekend, want in principe is iedereen uniek). Ik vind mezelf een vriendelijk en sociaal persoon, maar ik weet van mezelf dat ik ook zeer asociaal, vervelend, lui en ongeïnteresseerd kan overkomen. Vaak is dit ook wel zo, maar ik ben altijd in voor iets nieuws!! Ik ben over het algemeen straight to the point, dit kan vaak vrij vervelend zijn voor mensen, omdat deze dan geconfronteerd worden met de door mij bedachte waarheid( ik zeg bedachte, omdat ik weet dat mensen deze waarheid niet altijd op de waarheid vinden berustten). Ja zo zie ik mezelf.”
Ik: “Waarom ben jij journalistiek gaan studeren?”
Bas: “De keuze om journalistiek te gaan studeren heb ik pas laat gemaakt. Vroeger wou ik als het ‘standaard jongens plaatje’ brandweerman of politieagent worden, daarna bedacht ik me, omdat daar naar mijn weten te weinig geld in te verdienen was, en wou ik dierenarts worden. Toen kinderpsychologie of toch hogere hotelschool, en toen geld geen rol meer speelde in mijn levensideaal werd het journalistiek. Nu lijkt het net of ik een ‘instabiel jochie’ ben, maar dit valt allemaal wel mee. Ik heb altijd al affiniteit met schrijven gehad, ook ben ik ietwat brutaal, nieuwsgierig, en werk ik graag met mensen. Kortom na een tijdje wikken en weeën was ik er helemaal uit, Bas moest en zou journalistiek gaan doen!!”
Ik: “Wat wil jij later met je studie gaan doen?”
Bas: “Ik zou graag meer van de wereld zien, nieuwe mensen leren kennen en voor de televisie of krant willen werken. Dus correspondent in het buitenland lijkt me echt heel gaaf. Maar ik denk dat er zeker nog meer hele mooie baantjes mee te bereiken zijn.”
Ik: “Als laatste vraag, wat is jou levensmotto?”
Bas: “Mijn levensmotto is, leef bij de dag tenminste voor zo ver mogelijk, geniet van het leven haal alles er uit wat er uit te halen valt. En ga verder gewoon snoei en snoeihard.”
